Zo zie je ze nooit, zo zie je ze twee dagen achter elkaar. En dan heb ik het natuurlijk over sprinkhanen. Nou ja, zien… Zelfs op de foto kun je ‘m nauwelijks onderscheiden van zijn omgeving, dit zuidelijk spitskopje (ook weer zo’n vreemde naam).
Het is sowieso weer een insectendag voor mij. Ik wandel voor de tweede keer deze week door het bos Nieuw Wulven en zie behalve zo’n sprinkhaan een groot scala aan vlindersoorten.
Het begint met de distelvlinder, vervolgens zie ik volop kleine koolwitjes, atalanta’s, landkaartjes (overal landkaartjes), een boomblauwtje en gehakkelde aurelia’s – waarvan er zelfs eentje voor enkele tellen op mijn borst neerstrijkt.
De meest bijzondere vlinder die ik vandaag tegenkom, is een minuscuul nachtvlindertje, de blauwooggrasmot. En die ziet er dan weer zo uit:
