Beetje laat thuis vandaag. Toch nog maar even de stoute wandelschoenen aangedaan. Zo aan het eind van de middag is het lekker rustig in het park, ze zon schijnt bij vlagen en toch heb ik het koud. Ik maak er een kort rondje van.
Een buizerd verbergt zich hoog in een boom en uit alle hoeken weerklinkt de zang van de merel. De merels komen nu echt op stoom. Maar mijn koude korte wandeling maakt dat ik ook weinig te zien krijg. Die tjiftjaf dan? Net niet mooi op de foto.
Maar ja, eigenlijk was het de hele tijd al duidelijk: op deze dag rond dit tijdstip is het het moment van het waterhoen. Ze zijn druk bezig met foerageren, maar ook met het zoeken van een partner. En zo druk als ze zijn, komen ze heel goed in beeld. Dan blijkt zo’n waterhoen toch een heel mooi dier met allerlei subtiele kleurnuances.