En daar landt de familie spreeuw op de takken van een afgestorven boompje. Die gespikkelde variant die ken ik inmiddels wel, maar die lichtbruine versie is helemaal nieuw voor mij. Dat zijn dan dus de spreeuwenjongen.
Het is alsof de duvel ermee speelt. Elke keer weer als ik middenin het natuurgebied Het Klooster even halt houdt bij het struweel dat daar te vinden is, dan landt daar wel een aantal vogels en soms zijn ze zo verrassend als vandaag.
Op diezelfde dode boompjes in het struweel heb ik vandaag ook een pimpelmees, tjiftjaffen, een kneu en een groenling zien landen. Dus er is altijd weer wat te beleven daar midden in Het Klooster.