Vandaag ga ik weer naar Het Klooster (natuurgebiedje aan de noordkant van Nieuwegein). En deze keer ben ik helemaal blij: de kaalslag rond de natuurplas heeft de steltlopers niet afgeschrikt, want vandaag zie ik voor het eerst dit jaar weer de tureluur.
Ik zie hem eerst op een afstand en zet hem op de foto met enkele (fraaie) wintertalingen. Maar even later zie ik er veel dichterbij ook een, die samen met een meerkoet op de foto wil. De meerkoet vind ik nooit zo’n imposante vogel, maar nu ik hem op twee meter van de tureluur zie, vind ik hem plots kolossaal. Of is die tureluur op zijn hoge stelten toch eigenlijk maar een klein vogeltje….
Het is vandaag 21 maart, vroeger was dat het begin van de echte lente, maar in mijn agenda stond dat voor gisteren genoteerd. Heerlijk warm is het sowieso. Warm genoeg tenminste voor de gewone pad. Want bij mijn eerste stappen in Het Klooster zit ie voor me op het pad.
Een pad op mijn pad en hij zit er heeel stil. Ik denk eerst dat dat is om niet gezien te worden. Maar als ik tientallen meters verder nog eens omkijk zit ie er nog steeds. Hij zit er natuurlijk lekker op te warmen, zonne-energie te tanken.
Sowieso wordt vandaag de lente gevierd door de natuur. Al op weg naar Nieuwegein-noord hoor ik uit allerlei hoeken vogelzang en andere vogelgeluiden. Ook zie je nu aan alle kanten de bloesems opduiken en langs de slootranden zie je niet meer alleen madeliefjes, maar ook veel gele bloemen: paardenbloemen, maar vooral ook veel klein hoefblad.
In Het Klooster zijn de koolmees, de tjiftjaf en de roodborsttapuit zichtbaar en hoorbaar. En op mijn weg naar huis krijg ik nog een afscheidssaluut van drie hoog boven mijn hoofd cirkelende buizerds.
Een mooi begin van de lente.
