Na familiebezoek kom ik vrij laat thuis, maar het weer is nog best mooi dus aan de wandel. Het is zo rond half vijf in de middag; voor veel mensen een goed moment om (met hond of kinderen) nog even het park in te gaan. Het is daardoor drukker dan ik had verwacht, maar er hangt ook een goede zondagnamiddagsfeer.
De hoeveelheid mensen is – zoals bijna overal – omgekeerd evenredig aan het aantal dieren. Je hoort de vogels wel van alle kanten maar zich tonen doen ze zich niet. Behalve natuurlijk de lijstersoorten: de merels en de zanglijsters tonen zich weer op tal van plaatsen. En er landt een buizerd in een boom vlak voor me; hij laat zich deze keer goed fotograferen.
Maar op deze zondagnamiddag gaat de aandacht toch vooral uit naar de zangers: de vinken beginnen de ‘vinkenslag’ al redelijk onder de knie te krijgen, winterkoningen zingen uit volle borst, de merels zijn alom aanwezig met melodieuze liederen en dit alles wordt bij vlagen overstemt door de roodborst, de vogel die op enkele meters van je vandaan gaat zitten zingen en dan ook nog de volumeknop opendraait. Altijd weer een feest om ‘m te horen.