Het was een dag die geheel in lijn was met de voorspellingen, regenachtig. Toch dacht ik in de loop van de middag: Ik waag het erop. En inderdaad het eerste half uurtje van mijn parkwandeling was het droog. Wel somber en donker (en uiteindelijk toch ook weer met wat regen). En dan weet ik dat de meeste dieren op afstand wat donker op de foto komen en de foto’s vaak niet te gebruiken zijn. Toch maar proberen. Ondanks het grauwe weer is er veel vogelgezang: de roodborst zingt uit volle roodborst en op verscheidene plaatsen in het park is de zanglijster te horen. En zanglijsters zijn altijd goed hoorbaar! Dus dan sta je even stil en richt je de camera in de richting van de lawaaischopper. Bij heldere dagen lukt het meestal wel hem in beeld te krijgen, maar vandaag… Ik maakte op een gegeven moment – me richtend naar het geluid – een paar foto’s van een lijster in een donkere hoek van het park en bij thuiskomst bleek ik in plaats van een zanglijster een koperwiek (ook een lijstersoort) te hebben gefotografeerd. Leuke verrassing, hoewel onbedoeld. (En de foto was net wat te donker voor publicatie.) Gelukkig zijn er wat stillere vogelsoorten met minder schutkleuren. En dan ben ik altijd weer blij als er mezen opduiken. De koolmees vind ik mooi, de staartmees zie je ook vaak en die is misschien nog fraaier, maar de allermooiste ‘gewone’ mees is voor mij toch de pimpelmees. Die combinatie van blauw en geel is toch elke keer weer een traktatie.