Het is al een grijze dag en als ik het park om kwart voor zeven ’s avonds inloop voelt het als een vervroegde schemering. Ik vraag me af of ik met dit licht wel een behoorlijke foto zal kunnen maken.
Maar gelukkig zie ik tal van mogelijkheden. Het park is – na de plensbuien van gisteren – in één dag totaal verandert: alles – bomen en struiken – zit volop in het groen en langs de paden staan plotseling allerlei planten in bloei.
Naast de vele raapzaad-planten, die vorige week al opkwamen, staan nu ook overblijvende ossentong, hidcote-smeerwortel, bonte gele dovenetel, donkere ooievaarsbek, dagkoekoeksbloem, boshyacint, pinsterbloem, dotterbloem, look-zonder-look en gevlekte dovenetel volop in bloei en kleuren de bermranden geel, wit, roze, paars en blauw.
Dit is dus mijn kans om eens een keer één van deze (vandaag gefotografeerde) planten/bloemen naar voren te schuiven. Maar ik krijg het toch niet over mijn hart om de vogels zomaar terzijde te schuiven.
Nee, die bloeiende bloemen bieden veel kleur, maar zo’n nijlgans heeft zoveel verschillende kleuren – daardoor fleurt zo’n schemerwandeling toch ook weer helemaal op.