Deze vingen we in mijn prille jeugd (in de heg bij tante Trees) en stopten ze dan in een luciferdoosje. Dat overleefden ze natuurlijk niet… Daarna eigenlijk nooit meer gezien.
Tot vandaag. Ik ben vroeg opgestaan en al voor negenen op de fiets. Om kwart over negen ben ik in Het Klooster. Zaterdagochtend in Het Klooster, lekker rustig. Ik spreek twee mensen die met dezelfde intentie daar rondlopen. Zij zijn op zoek naar de blauwborst.
Ik kom allerlei gevogelte tegen, maar geen blauwborst. In de plas is het weer druk met steltlopers en eenden en op de vertrouwde plekken in de omgeving van de bunker kom ik de kleine karekiet en de roodborsttapuit weer tegen.
Als ik de bunker-omgeving wil verlaten, vliegt er ineens een groot insect om me heen, dat vervolgens op zijn rug landt. Als ie zich met enige moeite heeft omgedraaid, blijkt het dus een meikever te zijn. Ik maak foto’s, waarna ie weer opvliegt en drie tellen later op de onderkant van mijn broek landt. Het lukt me niet om dat in beeld te krijgen…
Daarna nog even op de fiets naar Blokhoven. Het eerste wat ik daar tegenkom, is de blauwborst!