Marker Wadden/ochtend-middag – Ik heb het de afgelopen week een beetje laten sloffen (wegens werkzaamheden), maar dat geeft me vandaag de kans om even wat uitgebreider uit te pakken. En dat is wel weer nodig, want een bezoek aan de Marker Wadden levert altijd weer veel verhalen op.
Vol verwachting loop je dan ’s ochtends het eiland op. En dan valt het in eerste instantie allemaal – een beetje – tegen. Ik zie volop grote zilverreigers, er zijn gele en witte kwikstaarten en ook de bruine kiekendief laat zich een paar keer zien. Mooie dieren, maar daarvoor kom je niet naar de Marker Wadden…
Maar dan in één keer valt mijn oog op een paar roestbruine eenden met een witte kop. Het blijken casarca’s en dit zijn niet de enige twee op het eiland. Het wemelt ervan. Zo zie je ze nooit, zo zie je er tientallen.
Vervolgens zie ik een kleine steltloper in de modder pikken. Het blijkt een watersnip. Was ik dit jaar nog niet tegengekomen! En nou loopt ie daar aan te modderen.
En dan op de terugweg naar de boot zie ik in een grote plas een groep wilde eenden, die met hun kop onder water naar voedsel aan het zoeken zijn. Maar ietsje voor hun zie ik een eend alsmaar een duik in de diepte maken….? Voor de zekerheid maak ik wat foto’s van dit kleine eendje. Zal wel een dodaars of zo zijn, denk ik, in elk geval een futensoort, want die zie je altijd op deze manier duiken….
Maar nee, thuis aangekomen blijkt deze futensoort wel degelijk een eend: de ijseend. En volgens de site van de Vogelbescherming komt ie ook nog ‘schaars’ voor in Nederland. En dan komt ie zomaar voor mijn lens!?!?
Okee, de foto is niet geweldig (dit is de beste van een tiental dat ik maakte). Maar gelukkig krijgt mijn tocht een nog happier end. Want een bezoek aan deze eilanden staat eigenlijk altijd in het teken van de baardman. En laat die zich nou op het laatste moment melden; hij landt vlak voor mij – vooraan in het riet. En ik schiet en ik schiet en ik schiet. Alle foto’s even mooi. Maar deze is het geworden.
