Er lopen twee mensen aan de andere kant van de plas. De meest vogels in en rond de plas reageren niet, maar de kluten slaan bijna allemaal op de vlucht. Dat geeft een leuk beeld: want in de vlucht is de tekening van de kluten het mooist te zien.

Ik ben vandaag druk geweest en kan daarom pas vanavond naar Het Klooster. Ik tref daar vandaag de inmiddels bekende soorten aan: roodborsttapuit, kleine karekiet, grasmus en gelukkig zie ik ook weer kneuen. Ik maak tientallen foto’s van die kneuen, maar bij thuiskomst blijken ze geen van allen echt geslaagd.

Dan toch maar de foto van de kluten, een fraai stel.

Een zandhagedis, nooit eerder tegengekomen. Maar eigenlijk ben ik niet hiervoor naar ‘legerbasis’ Soesterberg gefietst. Vorig jaar had ik gehoord dat in de broedtijd de landingsbaan van de vliegbasis wordt afgesloten en dat er dan veel veldleeuweriken te zien zijn.

Dus als ik er aankom en ik zie zo’n bruin vogeltje voor mijn neus opduiken, maak ik een serie foto’s en neem ik aan dat dat dan veldleeuweriken moeten zijn. Om dan thuis te moeten vaststellen (dankzij Waarneming.nl) dat het hier om graspiepers gaat. Kleine tegenvaller, maar de zandhagedis maakt alles goed.

Bovendien doet Soesterberg zijn naam weer alle eer aan. Ik kom nog veel meer moois tegen. Volop vlinders van allerlei soort: hooibeestjes, atalanta’s, bosspanners en icarusblauwtjes. En om bij de insecten te blijven: een pad vol bosmieren en boven enkele plassen zweven viervlekken(een libellesoort).

Naast de graspiepers zijn er grasmussen en naast de grasmussen zie ik ook heggenmussen. En als kers op de taart zit er op de terugweg plots een boompieper luid te zingen. Hij zit prachtig in zicht op een tak van een dooie boom. Dus tsjak en hebbes!

Ik ben vandaag lui. Eigenlijk wilde ik zo vroeg mogelijk opstaan, maar uiteindelijk luisterde ik Vroege Vogels op mijn wekkerradio helemaal uit. En toen was het tien uur…

Ik besluit dat ik dan maar een avondwandeling ga maken. En dat wordt een wandeling door Nieuw Wulven (het bos tegenover Fort Vechten). Vol verwachting fiets ik ernaartoe. Heerlijke avond ook voor een wandeling. Maar de verrassingen blijven uit.

De eerste die ik tegenkom, is de ooievaar. Daarna hoor ik nog allerlei vogelzang, maar behalve een tjiftjaf, een torenvalk en een krakeend komt er niets in beeld. Een beetje teleurgesteld kies ik toch voor de ooievaar, een majestueus dier dat ook nog best wel groot is….

Deze vingen we in mijn prille jeugd (in de heg bij tante Trees) en stopten ze dan in een luciferdoosje. Dat overleefden ze natuurlijk niet… Daarna eigenlijk nooit meer gezien.

Tot vandaag. Ik ben vroeg opgestaan en al voor negenen op de fiets. Om kwart over negen ben ik in Het Klooster. Zaterdagochtend in Het Klooster, lekker rustig. Ik spreek twee mensen die met dezelfde intentie daar rondlopen. Zij zijn op zoek naar de blauwborst.

Ik kom allerlei gevogelte tegen, maar geen blauwborst. In de plas is het weer druk met steltlopers en eenden en op de vertrouwde plekken in de omgeving van de bunker kom ik de kleine karekiet en de roodborsttapuit weer tegen.

Als ik de bunker-omgeving wil verlaten, vliegt er ineens een groot insect om me heen, dat vervolgens op zijn rug landt. Als ie zich met enige moeite heeft omgedraaid, blijkt het dus een meikever te zijn. Ik maak foto’s, waarna ie weer opvliegt en drie tellen later op de onderkant van mijn broek landt. Het lukt me niet om dat in beeld te krijgen…

Daarna nog even op de fiets naar Blokhoven. Het eerste wat ik daar tegenkom, is de blauwborst!

Vanochtend met Marcel een prachtige wandeling gemaakt op de Veluwe (op een landgoed bij Huinen). Dan heb ik natuurlijk mijn camera klaar voor alles wat ik tegenkom. Maar ik kom weinig tegen: enkele leuke vlinders (landkaartje en hooibeestje), maar verder noppes.

Aan het begin van de avond denk ik dan: ik ga nog even een wandeling maken in Het Klooster. En daar kom ik dan echt weer van alles tegen. De fazanten laten me weer schrikken, de roodbosttapuit zit waar ie hoort te zitten, net als de kleine karekiet.

En dan de plas; hier is weer heel veel te zien: kluten, tureluur, kieviten, kleine plevier, grutto’s. En op het moment dat ik me omdraai om verder te gaan, land er een lepelaar in de plas. Hij begint meteen zijn kop met een draaiende beweging door het water te halen. Zo, die is ook weer terug.

En dan als ik even een stukje verder loop, zitten er in een weiland twee holenduiven. Toch altijd weer verrassend, ook al ziet ie eruit als een gewone stadsduif of als een houtduif (maar dan zonder die witte band in de nek).