
Hij zit in het riet, je hoort hem wel maar je ziet hem niet: de kleine karekiet. Vaak als je een rietkraag passeert, hoor je hem tekeer gaan. Maar meestal krijg je hem niet meteen in zicht. Met een beetje geduld lukt het soms toch. Zoals vandaag op de zondagochtend in Het Klooster.
Het is weer een feest in dit mini-natuurgebied. De koekoek weerklinkt van twee kanten, bij het insectenhotel is het erg druk met allerlei bij- en zweefvliegsoorten en in de nabijheid (natuurlijk) allerlei insectenetende vogels, zoals roodborsttapuiten, grasmussen, rietzangers en dus kleine karekieten.
In de plas zie ik weer een kleine plevier, bergeenden en kuifeenden, zijn de kluten druk met eten zoeken en zijn enkele tureluurs druk met elkaar – dit ritueel moet wel tot een uitbreiding van het tureluurbestand leiden.