Ja, zo heet ie echt! Glazenmaker is al een gekke naam voor een libel, maar waarom die dan ook nog vroeg moet zijn? Hij hangt almaar vlak voor me in de lucht en normaal wacht ik dan of zo’n libel ergens op een rietstengel wil landen voor een fotootje.

Maar deze blijft zo mooi stil hangen, dat ik denk ik ga hem zo zwevend in beeld brengen. En zowaar, zo’n foto lukt dan ook nog.

Het was sowieso een insectendagje vandaag – eerst in Het Klooster, en een uurtje later in het Elpad. Op het water van het Elpad zie ik grote aantallen grote schaatsenrijders. En ik geniet weer van alle vlinders die ook op zo’n wat grauwe dag tevoorschijn komen.

Jammer dat ik de gehakkelde aurelia al gisteren of eergisteren geblogd heb, want de foto van vandaag was nog mooier. Ook de gerande spanner duikt weer op evenals de atalanta’s en de diverse witjes.

De meest bijzondere vlinder van vandaag is het boomblauwtje, dat elke keer helemaal blauw rondvliegt en al z’n blauw weer verbergt als het gaat zitten (zoals op onderstaande foto…)

Gehakkelde aurelia heet ie. Niet dat ie een spraakgebrek heeft, maar ik denk dat de naamgever iets over de vormgeving van de vleugels wilde zeggen… Mooie vlinder, trouwens.

Ik kom hem vanmiddag tegen in Het Klooster, waar het hard waait en waar ik daarom eigenlijk geen vlinders verwacht. Maar het barst er juist van de vlinders: behalve bovenstaande zie ik weer – veel – grote en kleine koolwitjes, kleine geaderde witjes, atalanta’s en bonte zandoogjes.

De inmiddels vertrouwde vogelsoorten – de roodborsttapuit en de kneu – laten zich ook weer zien. En ook zie ik een groenling in het topje van een boom meebewegen met de windstoten. Hij houdt zich goed vast en vermaakt zich blijkbaar prima in deze heen en weer zwiepende pretparkattractie.

Ja, daar bovenin gebeurt van alles. En op de grond tref ik ook nog wat bijzonders aan: een europese mol, helaas al wel overleden. Maar ja, ik had nog nooit eerder een mol gezien en nou ligt ie daar….

Ja, zo heet ie echt: witte reus. Hij behoort tot de familie van de zweefvliegen. Ik ben blij dat ik hem vanavond tegenkom op mijn wandeling door het park (De Koppel), want verder is er weinig beweging in het park.

Het avondconcert van merels en zanglijsters is er nog wel, maar lijkt al te minderen. De halsbandparkieten hebben zich verzameld in de boomgaard van de stadsboerderij en ik zie er een wegvliegen met een groen mini-appeltje in zijn bek. Als dat hun voer is, ja dan begrijp ik waarom ze zo groen zijn.

Ik had al bedacht dat ik me toch al wat meer op bloemen en planten zou moeten gaan richten en had ook best mooie foto’s gemaakt van moerasrolklaver, vogelwikke en gele plomp, maar dan kom ik de witte reus tegen en ben ik weer helemaal blij met zo’n ontdekking.

Het is vanavond stil in Het Klooster. Er is weinig beweging en de vogels zwijgen grotendeels. Het is een mooie, zomerse avond, wel een beetje benauwd – misschien hebben dieren daar ook last van.

De meeste beweging komt van de vlinders. Er land een distelvlinder op het wandelpad en even later dwarrelt een atalanta om me heen. Het meest in het oog springt een duo witte vlinders.

Dat moeten koolwitjes zijn denk je dan. Maar als ze dan gaan zitten blijken hun vleugels mooi dooraderd: kleine geaderde witjes, dus. Om het feest compleet te maken, komen er dan nog twee soortgenoten bij en ontstaat een dans van vier witte vlinders. Hoort wel bij een midzomernacht, denk ik.

Als ik aan het begin van de middag terugkom van een klus in Brabant, is het al erg warm. Misschien dat ik er vanavond nog even op uit kan, denk ik nog. Maar nee, het blijft te warm voor lekker wandelen.

Nou dan maar even teruggrijpen op gisteren. Ik heb nog wel het een en ander liggen. Wel wat alledaagse vangsten, maar die komen anders niet aan bod. Ik moet kiezen tussen een knobbelzwaan en een klein koolwitje. Nou dan kies ik deze keer voor de vlinder.

Trouwens een rare naam: klein koolwitje. Koolwitje geeft al aan dat ie klein is en dan nog een keer klein ervoor zetten. Vreemd! Nog vreemder is het dat er ook een GROOT koolwitJE bestaat. Taalkundig een gedrocht.