Ik moet vandaag in IJsselstein zijn en besluit daarvoor nog even een wandeling te maken rond de Nedereindse Plassen (tussen Nieuwegein en IJsselstein). Bij de plas staan borden met ‘verboden te zwemmen’ en ‘vissen toegestaan’ maar het eten van de vis wordt afgeraden. Dit ‘natuurgebied’ is namelijk aangelegd naast een voormalige vuilstort…

Gek om te zien dat er dan toch allerlei planten- en diersoorten kunnen gedijen in en rondom zo’n vervuilde plas. Ik zie een visdief en een ijsvogel, die toch beide wel degelijk vis uit de plas zullen eten (en de waarschuwingsborden waarschijnlijk niet kunnen lezen).

Rond de plas lopend kom ik allerlei soorten vlinders tegen: icarusblauwtje, bruin blauwtje, koolwitje en de hierboven getoonde argusvlinder. Dit jaar was ik die nog nergens tegengekomen en hier stikt het ervan – overal argusvlinders….

In de plas zijn er ook grote aantallen kuifeenden, nijlganzen en grauwe ganzen. En dan duikt er op een gegeven moment nog een ganzenpaar op: chinese knobbelganzen – nooit eerder gezien en eigenlijk ook nog nooit van gehoord. Ze tellen eigenlijk ook niet mee, want het blijken exoten!

Maar het mooist van alles was vandaag toch een tweetal knuffelende futen. Het kan volgens mij geen paringsritueel meer zijn, zo in juli, maar het ziet er wel prachtig uit.

Ik heb ‘m vorig jaar ook al eens vastgelegd, de stadsreus, maar zo mooi als ie nu voor mijn lens komt, had ik ‘m nog niet. Best een groot insect, maar om nou te zeggen: reus? En stads is deze ook niet, want ik kom ‘m vandaag tegen in Het Klooster en daar is weinig stad in de buurt.

Het is wel weer heerlijk wandelen daar in Het Klooster. De vlinders zijn weer druk met dit mooie weer. Ik zie koolwitjes (heel veel koolwitjes), een atalanta, een dagpouwoog en een of twee icarusblauwtjes.

Op de bekende plek landen weer allerlei vogels in en op de struiken: de familie spreeuw, een zwartkop, een tuinfluiter en een tjiftjaf.

En dan de planten. Een groot aantal staat in bloei, andere zijn dat stadium voorbij en dragen vruchten. En laat ik me daar nou eens een keer op voorbereid hebben. Ik pluk een bakje vol rijpe bramen (heerlijk toetje was dat vanavond) en in de boomgaard pluk ik een zakje heerlijke pruimen… Puur natuur en nog gratis ook, denk ik!

Eerst zie je er één en ben je helemaal verrukt over de ontdekking van deze nieuwe soort: de zuringspanner. Dan zie je er even verder nog één en word je nog blijer. En dan uiteindelijk blijken ze in dit deel van Beerschoten in groten getale aanwezig – dus eigenlijk niet meer zo bijzonder – maar voor mij blijft het de hoofdprijs van vandaag.

Ik ben op landgoed Beerschoten (net voorbij De Bilt) en verbaas me over de grote verscheidenheid aan vlinders. Eerst zie ik alleen maar bruine zandoogjes en hier en daar een koolwitje. Dan kom ik bij een grote bos braamstruiken, waar van alles rondfladdert.

Ik zie naast de voornoemde soorten ook de gehakkelde aurelia, de kleine vuurvlinder, het landkaartje en uiteindelijk ook nog een voor mij helemaal nieuwe nachtvlinder: het zwartsprietdikkopje.

Zo zie je ze nooit, zo zie je ze twee dagen achter elkaar. En dan heb ik het natuurlijk over sprinkhanen. Nou ja, zien… Zelfs op de foto kun je ‘m nauwelijks onderscheiden van zijn omgeving, dit zuidelijk spitskopje (ook weer zo’n vreemde naam).

Het is sowieso weer een insectendag voor mij. Ik wandel voor de tweede keer deze week door het bos Nieuw Wulven en zie behalve zo’n sprinkhaan een groot scala aan vlindersoorten.

Het begint met de distelvlinder, vervolgens zie ik volop kleine koolwitjes, atalanta’s, landkaartjes (overal landkaartjes), een boomblauwtje en gehakkelde aurelia’s – waarvan er zelfs eentje voor enkele tellen op mijn borst neerstrijkt.

De meest bijzondere vlinder die ik vandaag tegenkom, is een minuscuul nachtvlindertje, de blauwooggrasmot. En die ziet er dan weer zo uit: