Hij staat er wel vaker, daar bij het bruggetje richting de volkstuinen. Maar nu staat ie er wel heel erg te poseren. Er zit geen portretlens op mijn camera, maar als ik inzoom, krijg ik wel een heel echt portret van een prachtige vogel.
Dat felle oog, dat staartje in de nek en die pantertekening in de hals, alles klopt aan dit dier. En nu zie ik ook voor het eerst de donzige haartjes onder zijn kin en – nog fraaier – die bovenaan in zijn nek.
Deze zilverkleurige vogel heeft de naam blauwe reiger gekregen, terwijl de knalwitte variant zilverreiger heet. Wie verzint zoiets…